Koniec świata nr.13 – Literatura – Książki dla młodzieży

„Niedaleko pada jabłko od jabłoni” – w tym przypadku jabłko potoczyło się bardzo daleko

Jabłko to Sabina Muzyk, lat dwanaście, właścicielka świadectwa z czerwonym paskiem, dziewczynka rozsądna, zaradna i twardo stąpająca po ziemi.

Jabłoń to wąska, zabytkowa kamienica, którą zamieszkuje cyganeria artystyczna. Mieszkają tam:

• ostrzyżona na jeża mama Paulina Muzyk (wypala w piecu ptaki cudaki, których nikt nie kupuje),
• długowłosy tata Piotr Muzyk (próbuje sprzedać małe akwarelki, których też nikt nie kupuje),
• rozczochrana Marcelina, czyli Ciotka Plotka (tworzy smutne pierroty, które się sprzedają, ale to zwykła chałtura niegodna prawdziwego artysty),
• Wuj Psuj (namalował jeden obraz, którego nikt nie kupił) oraz mnóstwo innych osób.

Osób? Dziwaków rozmaitej maści, którzy przychodzą wieczorem i siedzą do rana. Zostaje po nich jeden wspólnie namalowany obraz oraz, delikatnie mówiąc, artystyczny nieład. I gdzie w tym rodzinnym domu wariatów – w dodatku stojącym przy ulicy Koniec świata nr 13 – jest miejsce dla praktycznej i trzeźwo myślącej Sabiny?

Rodziców się nie wybiera

Jeśli trafią się artyści, to trudno, trzeba sobie jakoś radzić. Sabina radzi sobie doskonale. Przejawia niezwykły talent biznesowy. Po raz pierwszy ujawnia się on podczas zakupu Szczurka Jurka, którego Sabina, twardo negocjując, niemal wyrywa z paszczy pytona. Talent rozwija się stopniowo, w galerii, gdzie pokryte kurzem ptaki cudaki dzięki sprytowi dziewczynki stają się wakacyjnym hitem skośnookich turystów.