Czarna polewka – Akapit Press – Książki dla młodzieży

W „Czarnej polewce” zostaje rozwinięte zakończenie z poprzedniej części

Siedemnasty tom „Jeżycjady” obfituje zatem w wyrzuty. Tyle że nawet nie ze strony Róży, a Ignacego Borejki, który od czasu wyjazdu żony zachowuje się strasznie apodyktycznie. Pojawia się również Laura, a wraz z nią Wolfi. Ta para bardzo przypomina mi realistyczną wersję „Romea i Julii”.  Ignacy Grzegorz zaczyna wywoływać niesmak. Ten jedenastoletni chłopiec wyznaczył sobie cel, aby Laurę śledzić i donosić o tym dziadkowi, który na te wieści (i nie tylko na nie) na przemian wrzeszczy „Czarna polewka”, zabija balkon gwoździami i wyznacza Laurze tzw. godzinę policyjną. Trudno się zatem dziwić, że zawsze niepokorny Tygrys się buntuje.

Jest to tom dosyć specyficzny

Dlatego, że nie ma jednej głównej bohaterki. Bohaterem takim nie jest też Ignacy Grzegorz Stryba znajdujący się na okładce. Jest to bowiem powieść opowiadająca losy dwóch zakochanych par – Róży i Fryderyka oraz Laury i Wolfiego. Wątek Ignasia jest tu właściwie tylko dodatkiem.

Róża i Fryderyk, mimo że łączy ich dziecko, nie uzyskują zgody na ślub od Ignacego Borejki. Starszy pan po prostu się uparł, nadal nie może bowiem w pełni wybaczyć debiutującemu ojcowi jego wcześniejszego odejścia, a także denerwuje go jego upór i stanowczość. Róża i Fryderyk mimo wszystko chcą się pobrać i przekonać dziadka do tego pomysłu.